برنامه برای رمزگشایی تجارت المپیک

کالاتیک نخستین فروشگاه اینترنتی موبایل حامی ویژه برنامه المپیک ۲۰۲۰ توکیو در شبکه سه سیما

این فروشگاه اینترنتی با پیاده‌سازی روش‌های پرداخت آسان، امکان خرید را در هر زمان و مکانی با شرایط ساده برای مشتریان خود فراهم کرده است.

فروشگاه اینترنتی موبایل و لوازم جانبی «کالاتیک» حامی رسمی ویژه برنامه تلویزیونی المپیک ۲۰۲۰ توکیو در شبکه سه سیما شد. این نخستین باری است که یک فروشگاه اینترنتی گوشی موبایل، حامی رسمی برنامه‌های تلویزیونی ورزشی در صدا و سیما می‌شود.

کالاتیک به عنوان یک فروشگاه تخصصی گوشی موبایل، تبلت، لپ‌تاپ، کنسول بازی و لوازم جانبی، فعالیت خود را از سال ۹۶ آغاز کرد و امروز مجموعه‌ کاملی از گوشی های سامسونگ، شیائومی، اپل، هواوی، نوکیا و سایر برندها را در دسته‌بندی‌های تفکیک شده و به قیمت روز بازار و مناسب به مشتریان ارائه می‌کند.

این فروشگاه اینترنتی با پیاده‌سازی روش‌های پرداخت آسان، امکان خرید را در هر زمان و مکانی با شرایط ساده برای مشتریان خود فراهم کرده است. همچنین به لطف گزینه‌‌های مقایسه و بررسی محصولات، می‌توانید با کمترین قیمت، بهترین انتخاب را از این فروشگاه داشته و اقدام به ثبت سفارش کنید.

کلیه محصولات فروشگاه کالاتیک از ضمانت بازگشت 10 روزه برخوردارند و همگی به صورت ارسال سریع به دست مشتریان می‌رسند. در حال حاضر برای دریافت سفارش از این فروشگاه نیز انتخاب از میان سه روش ارسال اکسپرس برای شهر تهران (ارسال یک روزه)، ارسال پستی (تحویل سفارش به شرکت پست طی 24 ساعت کاری) و ارسال تیپاکس (یک روزه) برای مشتریان فراهم شده است.

کالاتیک، در حال حاضر بخش مجزایی از وبسایت خود را به «فروش ویژه» اختصاص داده که با مراجعه به این بخش می‌توانید از جدیدترین کالاهایی که با کاهش قیمت مواجه شده‌اند مطلع گردیده و در اسرع وقت نسبت به خرید آن‌ها اقدام کنید. در بعضی کالاهای این بخش، کاهش قیمت به مبالغی بیش از پانصد هزار تومان هم می‌رسد.

کالاتیک دارای نماد اعتماد الکترونیکی معتبر بوده و با عضویت در انجمن کسب و کارهای مجازی و دریافت نشان ملی ثبت از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کلیه مجوزهای لازم برای فعالیت را دارد و به صورت کاملا قانونی به فعالیت و خدمت‌رسانی به مشتریان خود ادامه می‌دهد.

برای داشتن خریدی مطمئن، مقرون به صرفه و تجربه ارسالی سریع و بی‌دردسر، می‌توانید همین حالا به وبسایت فروشگاه اینترنتی کالاتیک مراجعه کنید.

موشکافی اثرات اقتصادی بازی‌های المپیک

سید تحسین اسدی*
مقدمه: پیشرفت صنعتی و گسترش ارتباطات در دهه ۱۹۶۰ فرصتی را فراهم آورد تا تعداد فزاینده‌ای از مردم بتوانند بازی‌های المپیک را به صورت زنده نگاه کنند. رقابت تنگاتنگ شبکه‌های تلویزیونی خصوصی بر سر خرید حق پخش بازی‌های المپیک، آنها را مجبور می‌کرد که هزینه‌های زیادی را برای خرید حق پخش پرداخت کنند.

سید تحسین اسدی*
مقدمه: پیشرفت صنعتی و گسترش ارتباطات در دهه ۱۹۶۰ فرصتی را فراهم آورد تا تعداد فزاینده‌ای از مردم بتوانند بازی‌های المپیک را به صورت زنده نگاه کنند. رقابت تنگاتنگ شبکه‌های تلویزیونی خصوصی بر سر خرید حق پخش بازی‌های المپیک، آنها را مجبور می‌کرد که هزینه‌های زیادی را برای خرید حق پخش پرداخت کنند.

در دهه 1980، محدودیت‌های رسانه‌های تلویزیونی برداشته شد و آنها تلاش خود را برای دستیابی به بازاری جهانی آغاز کردند و به همین منظور از بازی‌های المپیک به عنوان فرصتی برای نفوذ رسانه‌ای در سراسر جهان استفاده کردند. کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) در سال 1985 برنامه بازاریابی بین‌المللی خود را تحت عنوان برنامه المپیک (TOP) آغاز کرد. این برنامه به همراه پخش تلویزیونی مسابقات، نویدبخش جهانی شدن المپیک بود.
از دهه ۱۹۶۰ به بعد IOC به تدریج قدرت خود را بر منابع اصلی تامین‌کننده هزینه المپیک افزایش داد و توانست کنترل تلویزیون و بازاریابی بین‌المللی را به‌طور کامل در اختیار گیرد. با این اقدام ۶۸ درصد کل درآمدها به دست جنبش المپیک افتاد. در آن زمان IOC درآمد مذکور را بین OCOG (کمیته سازماندهی بازی‌های المپیک) ۱۹۹۸ ناگانو و ۲۰۰۰ سیدنی تقسیم کرد. هزینه‌های المپیک در گذشته به وسیله منابع محلی تامین می‌شد، اما امروزه از طریق فرآیندی جهانی تامین می‌شود.
بررسی ابعاد اقتصادی بازی‌های المپیک از طریق مقایسه المپیک‌های گذشته ممکن است. به طور کلی ابعاد اقتصادی المپیک به دو مساله بستگی دارد :
هدف شهر میزبان از میزبانی المپیک چیست؟
میزان توسعه یافتگی و درجه پیشرفتگی شهر میزبان چقدر است؟
شهرهای کوچک و کمتر توسعه‌یافته نسبت به شهرهای بزرگ‌تر باید هزینه‌های بیشتری را صرف تامین زیرساخت‌های لازم برای بازی‌ها کنند.
تفاوت بین المپیک گران و ارزان از طریق هزینه‌های آن مشخص می‌شود.
اگر شهر میزبان مستلزم ایجاد زیرساخت‌های گسترده حمل‌و‌نقل، تهیه امکانات ورزشی و ساخت مسکن برای ورزشکاران و توریست‌ها باشد، آن المپیک جزء المپیک‌های گران محسوب می‌شود. المپیک‌های مونترال، بارسلونا و سئول به بهانه المپیک زیرساخت‌های شهری خود را گسترش دادند و به نوعی بر روی منافع بلندمدت این توسعه زیرساختی چشم داشتند. بازی‌های المپیکی که در آن بیشتر هزینه‌ها صرف سازماندهی و برگزاری مسابقات شود، جزء المپیک‌های ارزان محسوب می‌شود. به عنوان مثال در المپیک لس‌آنجلس و آتلانتا از امکانات و زیرساخت‌های موجود حداکثر بهره‌برداری را بردند و هزینه بسیار کمی صرف تهیه تجهیزات ورزشی شد. هدف اصلی آنها دریافت بیشترین سود ممکن در کوتاه‌ترین زمان ممکن بود.
نمی‌توان ابعاد اقتصادی المپیک را تنها از طریق تامین هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری بر زیرساخت‌های ضروری آن توضیح داد. یکی از فواید دراز مدت بازی‌های المپیک که اغلب نادیده گرفته می‌شود، تغییر چهره شهر میزبان و پیشرفت ظاهری آن است که مطمئنا در آینده تاثیرات مثبتی برجای می‌گذارد. این تغییرات موجب گسترش صنعت توریسم و سرمایه‌گذاری‌های بزرگ صنعتی در شهر میزبان می‌شود. علاوه بر موارد ذکر شده می‌توان تاثیرات اقتصادی و اجتماعی دیگری را برای بازی‌های المپیک برشمرد.
برای موشکافی ابعاد اقتصادی المپیک لازم است مواردی از قبیل: درآمدهای بلیت فروشی، اسپانسرها، حق پخش تلویزیونی، تبلیغات ومجوز برای گنجاندن جنبه‌های اقتصادی تجاری در بازی‌ها را بررسی کنیم. تعداد بلیت‌ها با تماشاگرانی که از شهرها و کشورهای اطراف آمده‌اند و پولشان را در شهر میزبان خرج می‌کنند رابطه مستقیم دارد. اما حتما باید بین تماشاگرانی که شهروند هستند و فقط پولشان را دوباره خرج می‌کنند با جهانگردانی که پول اضافی را به شهر وارد می‌کنند تفاوت قائل شد. این تمایز هنگام محاسبه میزان تاثیر اقتصادی بر یک شهر مهم است.
فیفا درآمدهای حاصل از پخش تلویزیونی را با کمیته سازماندهی تقسیم نمی‌کند. این امر باعث می‌شود که درآمد بازی‌های جام جهانی فوتبال از درآمد واقعی آن کمتر به نظر برسد. به این ترتیب می‌توان گفت که بازی‌های المپیک بزرگ‌ترین رویداد ورزشی از لحاظ اقتصادی است.
آغاز و پایان تاثیرات اقتصادی:
مهم‌ترین بخش آمادگی برای بازی‌های المپیک ایجاد زیرساخت‌های شهری متناسب با نیازهای این رویداد است. به همین دلیل قبل از شروع بازی‌ها به شهر میزبان هفت سال فرصت آماده سازی داده می‌شود. تاثیرات اقتصادی بازی‌های المپیک از همان مرحله انتخاب شهر میزبان شروع شده و به طور قابل ملاحظه‌ای در طول مرحله آمادگی افزایش می‌یابد.
اندازه تاثیرات اقتصادی از یک بازی به بازی دیگر متفاوت است؛ زیرا شرایط و اهداف هر شهر میزبان متفاوت است.
میزان متفاوت سرمایه‌گذاری‌ها را می‌توان در بازی‌های المپیک بارسلونا، سیدنی و پکن نشان داد.
بخش‌های دولتی و خصوصی پکن خیلی زودتر از بارسلونا و سیدنی سرمایه‌گذاری‌ها را آغاز کردند. زمانی که سرمایه‌گذاری‌های مربوط به المپیک متوقف می‌شود تاثیر اقتصادی آن کاهش می‌یابد و به طور کامل طی چند سال ناپدید می‌شود.
جذب توریست، ایجاد شغل‌های جدید و رونق کسب و کار در شهر میزبان از جمله تاثیرات زنجیروار ناشی از این بازی‌ها هستند. قطعا تصویر بازسازی شده شهر میزبان توریست‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آنها را مشتاق به سفر به آنجا می‌کند. تخمین زده می‌شود که بازی‌های 2000 سیدنی بیشتر از یک میلیون توریست را به استرالیا جذب کرده و میلیون‌ها دلار سود به همراه داشته است. افزایشی ده درصدی در تعداد توریست‌های استرالیا، 30 هزار شغل را ایجاد کرد. المپیک 2000 سیدنی تصویر سیدنی و استرالیا رابه طور مثبتی برای جهانگردی تغییر داده است. این تغییر به علت بازسازی زیرساخت‌ها، زیباسازی شهر، برخورد مناسب مسوولان اجراکننده المپیک، نمایش فرهنگ استرالیا و موفقیت در برگزاری مسابقات بود.
ساختار درآمدی المپیک
تحلیل درآمدهای این رویداد دارای دو مشکل روش شناختی است: اول اینکه المپیک در سال‌های مختلف و مکان‌های مختلف برگزار می‌شود و به دلیل ساختارهای تورمی متفاوت امکان مقایسه درآمدها به سادگی وجود ندارد. دوم اینکه این بازی‌ها به واضحی نرخ ارز را در کشور میزبان تحت تاثیر قرار می‌دهد، بنابراین ساختار درآمدی را پیچیده‌تر می‌کند. برای کاهش این اثرات و امکان‌پذیر کردن درآمدها در المپیک‌های مختلف برای تعدیل نوسانات نرخ ارز از نظریه برابری قدرت خرید «PPP» آمریکا و برای تعدیل تورم دوره‌های مختلف بازی‌ها از شاخص تعدیل GDP ایالات متحده استفاده می شود.
۱- درآمد حاصل از حق پخش تلویزیونی:
تلویزیون موتوری است که سرعت رشد جنبش المپیک را بسیار افزایش داده است. به همین دلیل IOC سیاست تلویزیونی را در پیش گرفته است که از طریق آن بتواند بیشترین تعداد بازی‌ها را به‌صورت مجانی به حداکثر مخاطبین نمایش دهد.
بررسی رشد درآمدهای تلویزیونی نشان می‌دهد که درآمدهای تعدیل شده با تورم، تا ۱۹۷۶ مونترال به آرامی و بعد از آن تا ۲۰۰۰ سیدنی به شدت افزایش یافته است. پیچ منحنی به علت رقابت شبکه‌های تلویزیونی آمریکایی بر سر حق پخش تلویزیونی بود که از اواخر دهه ۷۰ شروع شد. رقابت شدید این شبکه‌ها برای حق پخش تلویزیونی نتیجه سرمایه گذاری بزرگ آمریکایی‌ها بود که حاضر بودند هزینه‌های زیادی را برای تجارت تلویزیونی پرداخت کنند. در پایان دهه ۸۰ ، همین وضعیت در نتیجه افزایش تعداد شبکه‌های خصوصی در اروپا به‌وجود آمد.
دلیل انحراف منحنی از 1976 مونترال را می‌توان این چنین توضیح داد: بازی‌های المپیک 1980 مسکو درآمدهای کمتری را از آنچه انتظار می‌رفت کسب کرد زیرا قراردادهای تجاری به علت تحریم دنیای غرب تا حدی کاهش یافت. کاهش درآمد در 1988 سئول نیز ممکن است نتیجه ترس از یک تحریم جدید باشد.
فروش حق پخش تلویزیونی برای بازی‌های المپیک زمستانی مشابه بازی‌های المپیک تابستانی رشد کرده است. پر واضح است که درآمد ناشی از پخش تلویزیونی بازی‌های المپیک زمستانی نسبت به المپیک تابستانی بسیار بیشتر به شبکه‌های آمریکایی وابسته بوده است.
2- درآمد حاصل از بازاریابی:
اسپانسرهای مالی دومین تامین‌کننده هزینه‌های المپیک هستند. قبل از المپیک ۱۹۸۴ هیچ گونه بازاریابی بین‌المللی وجود نداشت و کمتر از ۱۰ NOC (کمیته ملی المپیک) وجود داشت که به وسیله برنامه‌های بازاریابی درآمد کسب می‌کردند. قراردادهای اسپانسری که از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۸ امضا شدند آینده مالی جنبش المپیک را تضمین کرد. برنامه المپیک(TOP) که توسط IOC در سال ۱۹۸۵ایجاد شد همه هزینه‌های ۱۹۹ NOC مانند حق پخش تلویزیونی وابسته به اسپانسری مالی المپیک را تامین می‌کند. در سال ۲۰۰۰ اسپانسرهای ملی و بین‌المللی تقریبا ۳۵درصد زمان آگهی‌های تبلیغاتی- تجاری را در طول پخش بازی‌های المپیک خریدند و در نتیجه به سرمایه‌گذاری‌های شبکه‌های تلویزیونی دوباره کمک کردند.
یکی از مهم‌ترین منابع تامین هزینه‌های المپیک، تجارت است. اگر درآمدهای حاصل از تجارت در کوتاه مدت قبل و بعد از این بازی‌ها با درآمدهای بزرگ‌ترین رویداد ورزشی آمریکا، سوپر باول مقایسه شوند، خواهیم دید که درآمد برنامه برای رمزگشایی تجارت المپیک بازی‌های المپیک چهار برابر بیشتر است. بنابراین لازم است IOC برنامه تجارت بین‌المللی خود را هرچه بیشتر سامان دهد تا حداکثر سود ممکن را کسب
کند.
با این اوصاف این نگرانی وجود دارد که تاکید بسیار زیاد بازاریابی بر منابع تامین‌کننده هزینه‌های المپیک باعث شود که المپیک بیش از حد تجاری
(over-commercialise) شود. تحقیقات تجربی در طول بازی‌های ۲۰۰۰ سیدنی نشان داد که ۵۳درصد از افراد ، پیام‌های تبلیغاتی- تجاری را به عنوان تهدیدی برای بازی‌های المپیک در ۲۰ سال آینده قلمداد می‌نمودند. همین نگرانی توسط ۵۱۸ دانشجوی تربیت بدنی اهل آلمان و اتریش(۲/۶۲درصد) اعلام شد.
3- درآمدهای فروش بلیت:
از المپیک ۱۸۹۶ آتن به بعد بلیت فروشی به عنوان یک منبع مهم تامین هزینه‌های المپیک بوده است. اما در دهه ۷۰ و ۸۰ به دلیل اینکه که تامین هزینه‌ها فقط از طریق منابع عمومی صورت می‌گرفت، بلیت فروشی اهمیت چندانی نداشت. در المپیک‌های آتلانتا و سیدنی ۲۳درصد بودجه OCOG از طریق بلیت فروشی به‌دست آمد. افزایش تعداد رویدادهای ورزشی و همچنین پیشرفت روزافزون امکانات ورزشی منجر به افزایش فروش بلیت‌های موجود برای این بازی‌ها شده است.
موقعیت جغرافیایی و امکانات رفاهی- تفریحی شهر میزبان، محبوبیت جهانی کشور میزبان و همچنین سیاست‌های IOC بر تعداد بلیت‌های فروخته شده در المپیک‌های گوناگون تاثیر می‌گذارد.
۴- درآمدهای جانبی المپیک:
سکه‌های یادبود المپیک، تمبرهای پستی و قرعه‌کشی‌ها جزو درآمدهای جانبی المپیک محسوب می‌شوند. دولت کشور میزبان باید قبل از شروع بازی‌ها میزان درآمد ناشی از این موارد را پیش‌بینی کند.
اولین بار فنلاندی‌ها بودند که از سکه‌های المپیک به‌عنوان یک منبع مهم تامین هزینه بازی‌های هلسینکی ۱۹۵۲ استفاده کردند اما اوج آن زمانی بود که بخش عظیمی از هزینه المپیک ۱۹۷۲ مونیخ از این سکه‌ها تامین شد. اما مشاهده می‌شود که درآمد حاصل از ضرب سکه‌های المپیک روز به روز کمتر شده است.
تمبرهای المپیک هم یکی از قدیمی ترین منابع مالی برای این بازی‌ها هستند. میزان قابل توجهی از هزینه‌های 1896 آتن و 1964 توکیو از تمبرها تامین شد.
همچنین قرعه‌کشی‌هایی که در طول برگزاری مسابقات انجام می شود، نقدینگی را از شهروندان و توریست‌ها جمع می‌کند اما نکته قابل توجه این است که در المپیک‌های اخیر درآمد ناشی از قرعه‌کشی صفر بوده است.
جنبه مکانی المپیک
مکان برگزاری عامل دیگری است که هنگام بررسی جنبه‌های اقتصادی بازی‌های المپیک در نظر گرفتن آن حائز اهمیت است. هر چه شهر میزبان بزرگ‌تر باشد رقابت اقتصادی در آن شهر بیشتر می‌شود. در مقابل هرچه شهر میزبان کوچک‌تر باشد، کمیته‌های آماده سازی مجبورند برای تامین امکانات لازم و گسترش زیرساخت‌های موجود واردات بیشتری انجام دهند. این واردات موجب می شود که ارز از شهر و کشور میزبان خارج شود. مصداق بارز این مساله زمانی است که این بازی‌ها در کشورهای در حال توسعه برگزار شوند.

در ابتدا هزینه بازی‌های المپیک نوین به جز درآمد ناشی از بلیت فروشی و توریسم، اساسا توسط OCOG و دولت تامین می‌شد. پیشرفت تکنولوژی و گسترش رسانه‌ها باعث شد بازی‌های المپیک از ۱۹۶۴ توکیو به بعد به صورت زنده پوشش داده شود. همچنین توسعه فناوری اطلاعات و دسترسی خیل عظیمی از مردم به اینترنت، دنیا را به دهکده کوچکی تبدیل کرد و سبب شد اطلاعات و اخبار مربوط به رویدادهای المپیک از بازی‌های ۱۹۹۶ آتلانتا به بعد با دقت بسیار زیادی در دسترس همگان باشد.
سه برنامه برای رمزگشایی تجارت المپیک منبع بزرگ درآمدزای المپیک یعنی حق پخش تلویزیونی، اسپانسر مالی و فروش بلیت باعث شده که از اواخر دهه 80 به بعد همواره کشورهای زیادی برای دریافت میزبانی تلاش کنند.

نتیجه گیری
به طورکلی بررسی ابعاد اقتصادی بازی‌های المپیک سخت است برنامه برای رمزگشایی تجارت المپیک چراکه شرایط هر شهر با شهر دیگر متفاوت است. اما تجربه نشان داده است که سازمان دهی اقتصادی بازی‌های المپیک از همه رویدادهای ورزشی دیگر مشکل تر است.

می توان گفت که با گذر زمان تامین منابع مالی المپیک جهانی شده است. به برنامه برای رمزگشایی تجارت المپیک عبارتی دیگر تامین هزینه این بازی‌ها از طریق اسپانسرهایی صورت می‌گیرد که در کشورهای مختلف حضور دارند که ۷۰درصد اسپانسرهای مالی درجه یک و ۵۵درصد حقوق پخش تلویزیونی متعلق به کشور آمریکا است. بنابراین نقش ایالات متحده را در المپیک نمی‌توان نادیده گرفت.
کنترل درآمدهای مالی المپیک در اختیار IOC است. IOC این درآمدها را میان NOC‌ها و سازمان‌های ورزشی توزیع می‌نماید. به همین دلیل می توانیم ادعا کنیم که ابعاد اقتصادی بازی‌های المپیک بر سراسر دنیا اثر می‌گذارد.
برگزاری المپیک از دهه ۸۰ به گونه ای بوده که نیازمند امکانات ورزشی زیاد و زیربنای کافی برای ورزشکاران، توریست‌ها و نمایندگی رسانه‌ها است. باوجود اینکه IOC توانسته است نگرانی مربوط به رشد فزاینده تعداد ورزشکاران و ورزش‌ها را کنترل کند اما رشد غیر عادی در جنبه‌های دیگر کاملا مشخص است.
* کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی
[email protected]

رمزگشایی از غیبت رسول خادم در مراسمی با حضور رئیس‌جمهور

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم به نقل از ایپنا، ورزشکاران و تیم های المپیکی کشورمان در آستانه برگزاری رقابت های المپیک 2016، با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند و دولت و شخص حسن روحانی نیز در ماه های اخیر نشان دادند که چندان اهمیت خاصی برای رقابت های المپیک قائل نیستند.

هر چقدر که محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق کشورمان به مسئله ورزش اهمیت می داد و بعضا حتی مشاهده شده بود که در موضوعات ریز و کوچک ورزش همچون انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال یا سرمربی تیم ملی فوتبال هم دخالت کرده بود، حسن روحانی رئیس دولت یازدهم نسبت به ورزش اهمیت خاصی قائل نیست و کمتر باری مشاهده شده که دیداری با اهالی ورزش داشته باشد یا سخنی درخصوص موضوعات ریز و درشت ورزش مطرح کند.

این در شرایطی است که به نظر می رسد نه آن شوری دوران محمود احمدی نژاد به سود ورزش است و نه این بی توجهی امروز اهالی دولت یازدهم. بلکه برخورد اعتدالی با ورزش آن هم از سوی دولتی که شعار اصلی خود را بر مبنای اعتدال بنا نهاده، می تواند در آینده ورزش کشور تاثیرات بسزایی داشته باشد. این در شرایطی است که ورزشکاران و تیم های المپیکی کشورمان در برنامه برای رمزگشایی تجارت المپیک آستانه برگزاری رقابت های المپیک 2016، با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند و دولت و شخص حسن روحانی نیز در ماه های اخیر نشان دادند که چندان اهمیت خاصی برای رقابت های المپیک قائل نیستند.

در این بین یکی از رشته های مهم المپیکی کشورمان، کشتی است که جزو مدال آورترین ورزش های المپیکی به حساب می آید و حالا بعد از درخشش کشتی گیران ایرانی در المپیک لندن، این انتظار می رود که در المپیک ریو نیز این درخشش ادامه پیدا کند. البته هر چند به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، احتمال تکرار مجدد نتایج المپیک لندن برای کاروان ایران در سال جاری دست نیافتنی است، اما به هر حال مسئولان ورزش کشور چشم امید به درخشش کشتی گیران دارند.

حالا اما در آستانه رقابت های المپیک، یک اتفاق ویژه موجب شد تا بار دیگر کشتی و کشتی گیران کشورمان در کانون توجه قرار گرفته و احتمالا حاشیه هایی هم برای مسئولان این رشته ورزشی به همراه داشته باشد.

غیبت رسول خادم و کشتی گیران در برنامه بدرقه ورزشکاران المپیکی تعجب همه را برانگیخت. در این برنامه که رییس جمهور، معاونان رییس جمهور، وزیر ورزش و جوانان، نمایندگان مجلس، ورزشکاران المپیکی که در تهران حضور دارند و روسای فدراسیون های المپیکی و غیر المپیکی حضور داشتند، رسول خادم غایب بود و اجازه داد تنها سه کشتی گیر حضور داشته باشند.

همین موضوع هم تعجب همه را برانگیخت به طوریکه حاضران می پرسیدند رییس فدراسیونی که چند ماه پیش علیرغم دیدار های مکرر روحانی با ورزشکاران به رییس جمهور نامه نوشته و گلایه کرده بود که چرا او در جمع ورزشکاران حاضر نمی‌شود چرا در چنین برنامه‌هایی نه خودش است و نه به ورزشکارانش اجازه می‌دهد حضور پیدا کند.

در این باره شش ماه پیش بود که رسول خادم طی نامه ای به رئیس جمهور نوشت: " احتراماً همان‌طور که مستحضر هستید رقابت‌های المپیک 2016 برزیل، در حدود شش ماه آینده به عنوان یکی از بزرگترین رویدادهای سیاسی و اجتماعی جهان در سال یاد شده برگزار خواهد شد. از چند ماه گذشته تا کنون درخواست‌ها و گلایه‌مندی‌های زیادی به دلیل عدم توجه لازم به فدراسیون‌های المپیکی و قهرمانان ملی شرکت کننده در مسابقات المپیک، به صورت رسمی منتشر و اعلام گردیده که متاسفانه فاقد هرگونه نتیجه عملی از سوی مسئولین محترم دولت بوده است.

با عنایت به اینکه برای فدراسیون‌های المپیکی، کادرهای فنی و قهرمانان ملی قطعی شده است که کسب موفقیت و پیروزی در مسابقات المپیک برزیل، هیچ‌گونه اهمیت و الویتی بر مبنای سیاست‌های جاری آن دولت محترم ندارد، سپاسگزار خواهد بود، بفرمایید، سخنگوی معزز دولت، صراحتا اعلام فرمایند به دلیل محدودیت‌های مالی و اجرایی یا هر علت دیگری که صلاح می‌دانید، دولت توانایی حمایت از حداکثر 20 قهرمان ملی که در چند رشته ورزشی محدود (کشتی، وزنه‌برداری‌، تکواندو، دوومیدانی و یا . تیراندازی)، می توانند مدعی کسب مدال در المپیک 2016 برزیل، برای کشورعزیزمان ایران باشند را ندارد. در واقع قهرمانان ملی، مربیان و مدیران ورزش‌های المپیکی کشور که تمامی عمر، آبرو و توانایی خود را از زمان فعالیت آن دولت محترم با کمترین حمایت ممکن، صرف برنامه‌ریزی و فعالیت برای کسب موفقیت در مسابقات المپیک آینده نموده‌اند، انتظار دارند، دولت محترم صادقانه، الویت نداشتن کسب نتیجه در مسابقات المپیک برزیل را به ده‌ها میلیون مردم برنامه برای رمزگشایی تجارت المپیک علاقه‌مند به ورزش در کشور اعلام نماید."

حالا با این تفاسیر باید منتظر ماند و دید که آیا رسول خادم علت غیبت در مراسم بدرقه ورزشکاران المپیکی را اعلام می کند یا اینکه این مسئله تا بعد از رقابت های المپیک مسکوت خواهد ماند.

برنامه های اوقات فراغت دانش آموزان باید اثربخش و مفید باشد

معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار همدان گفت: برنامه های اوقات فراغت دانش آموزان باید غنی و اثربخش باشد و دستاوردهای علمی و اخلاقی ارزشمندی برای آنان داشته باشد.

به گزارش خبرگزاری برنا ؛ سید سعید شاهرخی روز شنبه در شورای آموزش و پرورش استان همدان گفت : برنامه های اوقات فراغت باید روحیه دانش آموزان را تقویت کند به گونه ای که دانش آموزان از زمان خود بهره و لذت کافی را ببرند و به اهداف تربیتی نظام آموزشی نزدیک ‌تر ‌شوند.

وی با بیان اینکه شهرداری ، ورزش و جوانان، کمیته امداد و بهزیستی و سایر دستگاه ها هم در کنار آموزش و پرورش به غنی سازی اوقات فراغت گروه های هدف خود اقدام کرده اند بیان کرد: جمع بندی از کار همه دستگاه ها در زمینه اوقات فراغت انجام می شود تا در پایان سال بتوان نقاط قوت و ضعف دستگاه ها را در این زمینه شناسایی کرد.

وی بر اجرای طرح هجرت در قالب برنامه های غنی سازی اوقات فراغت دانش آموزان تاکید کرد و گفت: طرح هجرت در تحقق خودسازی و خودباوری دانش آموزان و پرکردن اثربخش اوقات فراغت دانش آموزان موثر است.

معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار همدان اضافه کرد: بسیاری از دانش آموزان بعد از حضور در طرح هجرت می توانند استعداد های خود را کشف و از مهارت های خود در زمینه های دیگر استفاده کنند.

شاهرخی همچنین با اشاره به حضور اخیر سفرای کشورهای خارجی در استان همدان گفت: حضور سفرای کشورهای مختلف در استان همدان بسیار پربار بود و تفاهم نامه های مختلفی منعقد و گفت و گوهای سازنده ای شکل گرفت که مقدمه ای برای برگزاری اجلاس وزاری گردشگری کشورهای آسیایی و میزبانی نشست اجلاس سازمان جهانی گردشگری است.

وی اظهار داشت: همدان بیش از گذشته پویا و با نشاط برنامه های مختلف را در زمینه گردشگری، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی به پیش می برد و معرفی داشته های همدان به ملل مختلف در قالب رویداد همدان 2018 در استان شکل گرفته که رهاوردهای بسیاری برای استان دارد.

وی اضافه کرد: تاثیر رویداد همدان 2018 در حوزه گردشگری و اقتصادی بسیار است و سفیرانی که به همدان سفر کردند مبلغان خوبی برای همدان می شوند.

شاهرخی تاکید کرد: یکی از حساس ترین محورهای این رویداد بسترسازی برای جذب گردشگر خارجی و ارز آوری ملی است لذا باید برای ارتقای سهم گردشگر داخلی و خارجی تلاش کنیم.

سطح تجارت نفت و گاز ایران با اروپا باید حفظ شود

کمیسیونر انرژی اتحادیه اروپا پس از دیدار با وزیر نفت اعلام کرد که اتحادیه اروپا تلاش می‌کند با وجود خروج آمریکا از برجام، سطح کنونی تجارت بخش نفت و گاز ایران را حفظ کند.

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری برنا، به نقل از شانا، «میگل آریاس کانیه‌ته» کمیسیونر انرژی اتحادیه اروپا ، دیروز پس از دیدار با بیژن زنگنه گفت: سران اتحادیه اروپا در نشستی بسیار سازنده در صوفیه مجارستان پیامی ارسال کردند که ما کاملا به اجرای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) متعهد هستیم و این مستلزم این است که منافع این توافق به مردم ایران هم برسد، بدان معنا که جریان تجارت در بخش نفت و گاز با وجود خروج آمریکا از برجام، حفظ شود.

وی افزود: البته ما درباره احتمال استثناها و معافیت‌ها با آمریکا مذاکره خواهیم کرد و حداقل در قراردادهای نهایی شده در زمانی که آمریکا بخشی از توافق بود، همکاری می‌کنیم و این موضوع برای شرکت‌های بزرگ مهم است.

کمیسیونر انرژی اتحادیه اروپا گفت: ما مقرراتی وضع خواهیم کرد تا از شرکت‌هایی که تحریم می‌شوند، با استفاده از شرایط انسداد (Blocking Status) محافظت کنیم؛ در همین‌حال ابزارهای مالی لازم برای تأمین شرایط مالی سرمایه‌گذاری‌ها و تبادلات مالی را ایجاد و ایران را برای تأمین مالی از سوی بانک سرمایه‌گذاری اروپا واجد شرایط می‌کنیم.

کانیه‌ته تأکید کرد: ما خواهان حل همه مشکلات پیش روی معاملات معمولی نفت هستیم.

وی یادآور شد: وزیر نفت ایران همه عناصری را که باید با آنها مقابله کنیم، اعم از مسائل مالی، حمل‌ونقل، بیمه و ذخیره‌سازی، با جزئیات مشخص کرده است.

نخستین کارگروه تهران و بروکسل برای تجارت نفت تشکیل شد

کمیسیونر انرژی اروپا گفت: برای حل آنها، تصمیم گرفته‌ایم از امروز کارگروه ایران و اتحادیه اروپا را برای تجارت نفت آغاز کنیم تا بررسی شود چگونه می‌توانیم از ایران حمایت کنیم که سطوح کنونی تجارت جهانی نفت خود را حفظ کند؛ نخستین نشست این کارگروه اکنون برای مشخص شدن دستور کار، مسائل و چارچوب زمانی برای حل مشکلات مختلف در حال برگزاری است.

کانیه‌ته گفت: ما باید رویکردی جامع داشته باشیم و متعهد هستیم که برای حفظ تجارت نفتی از ایران حمایت کنیم.

وی با تأکید بر این که توافق هسته‌ای به عنوان یکی از ستون‌های حفاظت از منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای در جهان و حفظ صلح و امنیت منطقه ضروری به شمار می‌آید، گفت: همچنین مهم است که اقتصاد ایران سطح رشد را که مردم شایستگی آن را دارند، داشته باشد.

شرایط انسداد شامل همه شرکت‌ها می‌شود

کمیسیونر انرژی اتحادیه اروپا در تشریح سازوکار «شرایط انسداد» که در سال ۱۹۹۶ برای مقابله با تحریم‌های کوبا، لیبی و ایران، ایجاد شده بود، گفت: این شرایط به طور اصولی شامل همه شرکت‌ها می‌شود، البته این یک سازوکار پیچیده است که هرگز اعمال نشده، اما اکنون ما قلمرو آن را توسعه می‌دهیم تا تحریم‌های جدید را شامل شود.

کانیه‌ته افزود: این فرآیند از مشمول شدن شرکت‌های اروپایی در تحریم‌ها پیشگیری می‌کند و به آنها امکان می‌دهد که خسارت‌های خود را دریافت کنند؛ این فرآیند ابزاری جدید است و باید توسعه یابد.

وی تأکید کرد: این تنها ابزار ما نیست و یکی از چند ابزار است که باید کنار هم بگذاریم. برخی از این ابزارها بیشتر برای شرکت‌‌های کوچک و متوسط کارایی خواهد داشت، برای شرکت‌های بزرگ باید راهکارهای دیگری همچون تأمین مالی از سوی بانک سرمایه‌گذاری اروپا درنظر گیریم.

این مقام اروپایی با تأکید بر مطرح بودن مجموعه‌ای از ابزارها گفت: همانطور که وزیر نفت ایران گفت ما باید مشکلات اساسی را حل کنیم، برخی از این ابزارها ممکن است مفید باشد، برخی ممکن است نیازمند اقدام‌های اضافی باشد که باید به طور مشترک انجام دهیم و این یک تلاش مشترک برای رسیدن به یک راه حل مشترک است.

کانیه‌ته با اشاره به رایزنی‌های انجام شده هنگام نهایی کردن برجام با شرکت‌های بزرگ، گفت: اکنون که با توجه به تحریم‌های آمریکا، ما با فدراسیون‌های بانکی برای ارائه خدماتی همچون سوئیفت، گفت‌وگویی مثبت داریم.

وی با مرور اقدام‌های انجام شده تاکنون برای نجات برجام از سوی اتحادیه اروپا گفت: ما سه روز پیش نشست سران اتحادیه اروپا را در صوفیه شاهد بودیم و امروز من اینجا هستم، ما در حال گفت‌وگوی مستقیم با فدراسیون‌های بانکی، شرکت‌های بیمه، خدمات مالی و شرکت‌های بزرگ هستیم و بی‌گمان ابزارهای قانونی اجباری در اختیار داریم که روی میز خواهیم گذاشت.